Chcielibyśmy zaprezentować kolejną pozycję z naszej nadchodzącej aukcji LIMITOWANEJ. Niezwykłej urody i rzadkości talar Augusta II Mocnego, wybity w 1716 roku w drezdeńskiej mennicy. Stopnie rzadkości przypisane tej monecie, nie odzwierciedlają faktycznej rzadkości tej odmiany. Dodatkowym atutem są inicjały „ILH”, odnoszące się do imienia i nazwiska dyrektora menniczego Johanna Lorenza Hollanda, który pełnił funkcję dyrektora mennicy w Dreźnie w latach 1698-1716. Holland był jednym z bardziej znanych mincerzy w Saksonii. W handlu częściej występuje odmiana z inicjałami IGS Jana Georga Schomurga, który zarządzał mennicą drezdeńską w latach 1716-1734. Na platformie Onebid ten rocznik z inicjałami ILH będzie notowany po raz pierwszy!
Mennictwo Augusta II Mocnego jest jednym z bardziej interesujących zagadnień numizmatycznych w historii Polski, nie tylko z uwagi na bogactwo i różnorodność wybijanych monet, ale także na kontekst polityczny i gospodarczy jego panowania. August II, który panował w Polsce w latach 1697–1706 i 1709–1733, był człowiekiem o dużych ambicjach. Jako elektor Saksonii, dążył do wzmocnienia swojej pozycji w Europie, zarówno na arenie międzynarodowej, jak i w kraju. Jego władza nad Rzeczpospolitą była jednak ograniczona przez liczne trudności polityczne związane z funkcjonowaniem systemu „wolnej elekcji” oraz z brakiem silnej centralnej władzy. Dodatkowo, kraj zmagał się z licznymi kryzysami finansowymi, wynikającymi z kosztów wojen, takich jak wojna północna (1700–1721), która wyczerpała zasoby skarbca. W związku z powyższym, mennictwo Augusta II miało na celu nie tylko zapewnienie środków finansowych na potrzeby wojenne, ale także wzmocnienie autorytetu monarchy. Wettyni jako pierwsi wśród licznych książąt rzeszy sięgnęli po tytuł królewski. August II korzystał z okazji, aby swoim saskim poddanych oraz wszystkim krajom Rzeszy prezentować na monetach saskich splendor tytułu królewskiego. W pierwszych latach panowania zlekceważył nawet Pacta conventa, które zaprzysiągł wstępując na tron i wbrew zakazowi bicia monety bez zgody sejmu, rozpoczął w mennicach saskich produkcję monet z polską tytulaturą królewską, oraz tarczami herbowymi Polski i Litwy.
August II starał się uporządkować sytuację finansową Rzeczypospolitej, wprowadzając pewne reformy monetarne. Jednak w tym zakresie jego działania były utrudnione przez system polityczny Polski oraz przez brak silnej centralnej władzy. Niemniej jednak, wprowadził kilka znaczących zmian. Jednym z charakterystycznych elementów mennictwa Augusta II Mocnego było szerokie wykorzystywanie jego podkreślającego majestat wizerunku na monetach. Monety stanowiły nie tylko środek płatniczy, ale także narzędzie propagandy politycznej. Król był świadomy, że za pomocą wizerunku na monetach może umocnić swoją władzę i prestiż, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Za jego panowania Rzeczpospolita była zaangażowana w liczne wojny, które miały poważny wpływ na sytuację gospodarczą i menniczą. Największym wyzwaniem była wspomniana wyżej wojna północna, w której Rzeczpospolita i Saksonia były zaangażowane. Koszty wojny pochłonęły ogromne sumy pieniędzy, a skarbiec państwowy był coraz bardziej wyczerpany. W takich warunkach konieczne stało się poszukiwanie nowych źródeł finansowania, m.in. poprzez zwiększenie emisji monet.
Obecnie monety wybite za panowania Augusta II są cenionymi obiektami w kolekcjach numizmatycznych. Ze względu na swoją historyczną wartość, różnorodność nominałów oraz wizerunki, stanowią one interesujący temat badań i zainteresowania. Wiele z tych monet jest poszukiwanych przez numizmatyków. A monety w stanach zachowania jak prezentowany talar, pojawiają się w handlu niezwykle rzadko.
ul. Zwiadowców 9
52-207 Wrocław
tel.: 696 875 000
tel.: 71 30 70 111
e-mail: m.wojcicki@wojcicki.pl